Skip to main content
ActiviteitTuindorp Oost

“Zullen we het samen doen?” Hoe ga je om met ouderen?

By 22 juli 2016september 13th, 2018No Comments

Op woensdag 6 juli jl. kwam een groepje nieuwe bewoners van Tuindorp Oost bijeen om te praten over hoe het is om met ouderen samen te wonen. Dr. Verburg, arts van de oudere bewoners en Ria Lijffijt, zuster bij Careyn, leidden de sessie waarin de beleveningswereld van ouderen centraal stond. Hoe benader je het ouder worden: als gepaard gaande met ‘kwetsbaarheid’ of als ‘ziekte’? Welke coping strategies gebruiken ouderen om hun kwetsbaarheden te verbergen? Hoe gaan wij als nieuwelingen om met depressie en dementie bij ouderen?

We krijgen college van Dr. Verburg, specialist in geriatrie en dementie in het bijzonder, waarbij er tussendoor ruimte is voor vragen en opmerkingen. We krijgen tips over hoe we ons gedrag kunnen aanpassen om ouderen die zich niet zo prettig voelen weer naar de goede dingen te laten kijken. Vragen naar iemands levensverhaal kan mooie herinneringen oproepen bijvoorbeeld. Maar dan dien je daarbij niet in te gaan op de feiten, maar juist op de beleving. Ook laten merken dat een handje helpen hier en daar jou heel weinig moeite kost, helpt de oudere die mensen liever niet tot last is.

Waar de ene oudere het heel belangrijk vindt om zijn of haar autonomie te bewaren, hebben anderen juist de neiging om zich afhankelijk op te stellen. Het is even zoeken in het begin en kijken wie je voor je hebt, want elke persoon is anders.

Er komen verschillende anekdotes voorbij, ook etische zaken komen aan bod. Ga je een sigaretje roken met een oudere die daar om vraagt? Hoe ga je om met mensen die ‘s nachts ronddwalen? Hoe kun je iemand helpen zonder degene zijn of haar autonomie af te pakken?

Het antwoord berust vaak op een inschatting maken van hoe de oudere in kwestie is gesitueerd op het continuum van autonomie en afhankelijkheid. Hoe pas je je hulp daarop aan? Hoe handel je bijvoorbeeld wanneer je op bezoek bent bij een oudere dame en de afwas graag voor haar wil doen, maar tegelijkertijd niet haar gevoel van zelfstandigheid wil aantasten? De zin die bij mij bleef hangen was: “zullen we het samen doen?” Dan heb je twee vliegen in een klap: fysieke hulp in een jasje van gezelligheid.